Kara Tren!

Uzun bir tren yolculuğunun ilk dakikaları idi.

Tüm çocuklar heyecanlı ve mutlulardı.

Hayatlarında ilk kez trene bineceklerdi.

İlk kez bowling, ilk kez golf oynamışlar, ilk kez denizi görmüşlerdi.

Garip bir duygu ile yaklaştılar trene...

Her gün taş attıkları o trene dokundular!

Uzun, görkemli, sessiz ve de masumdu tren.

İçlerinden en çok taş atan, tüm çocukların elebaşı olan muzip bir gülümseme ile baktı trene ve arkadaşlarına…

***

Neyse vakit geldi.

Hasan Müdür haydi çocuklar hepiniz yerinize yolculuk başlıyor dedi.

Tüm çocuklar bir alkış tufanı kopardılar.

Hasan amcanın gözlüklerinin arkasındaki mutlu gülümsemeyi görebiliyorlardı.

İçlerini tuhaf bir duygu sardı...

Ve yolculuk başladı.

Hepside şaşkın şaşkın pencereden ailelerine el salladılar.

Ne garipti, taş attıkları o masum tren onları bilmedikleri ama eğlence dolu bir yolculuğa çıkaracaktı.

İçlerinden biri kara tren şarkısını söyledi.

Ona eşlik etti kocaman bir çocuk korosu...

***

Sonra ne olduysa oldu!

Trenin camlarına kar taneleri değmeye başladı.

İlk kez kar gören çocuklar bir çığlık kopardılar.

İçlerinden en muzip olanı gitti Hasan Müdürün yanına.

Durdur treni Hasan Amca kartopu oynayacağız!

Biliyordu o yapardı.

Gülümsedi Hasan Müdür onu makiniste götürdü ayakları.

***

Tren durdu sonra.

Önceleri bowling ve golf oynayan çocuklar kartopu oynadılar.

İlk kez dokundu eller kar tanelerine.

İlk kez kartopu oynadı taş atan o eller.

Bir not: Sıra dışı bir insan olan ve çocukları sporla, trenle ve hayatla buluşturan Mersin Akdeniz İlçe Emniyet Müdürü Sayın Hasan Güner’in anılarından…