Ayhan Öz, eski bir milli sporcu.
Gençlik yıllarında yaptığı boksu bırakamamış.
Antrenörlük yaparak spor yaşamına devam ediyor.
Yüzlerce sporcu yetiştirmiş.
Bunların bazıları da milli formayı terletmişler.
Van’da yaşanan büyük deprem sonrası, Ayhan Öz yeniden kolları sıvıyor.
Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü ile birlikte depremzede çocukları sporla hayata tutundurmak için işe koyuluyor.
Çadırları tek tek gezerek ailelere boksu anlatıyor.
Düşünsenize!
Derken…
Deprem sonrası, okulların da kapanması ile gidecek yerleri olmayan çocuklar, böylece spor salonlarına koşuyorlar.
Van’da, 75. Yıl Stadyumunun çatısı altında yaşadıklarını unutmaya çalışan çocuklar, milli formaya ulaşabilmenin mücadelesini veriyorlar artık.
11 yaşındaki Hüseyin Karakıyak ilk kez bir kum torbasını yumrukluyor.
Geleceğin Muhammet Ali’si olmak istiyor.
Yusuf Özdemirli de yeni bir boksör adayı.
Spor salonu onun da yeni yuvası olmuş.
Hedefi dünya şampiyonu olmak Yusuf’un.
Buna benzer yüzü aşkın çocuk…
Bu çocukların sporla tanıştırılması ne büyük bir buluşma olsa gerek.
Hele ki, yaşadıkları büyük depremin etkisiyle belki de hayal dünyalarında binlerce kez yara alan depremzede çocukların…
Her çocuğun içinde yaşadığı bambaşka bir dünya vardır aslında!
Her ne kadar aynı gezegenin üzerinde yaşasak da, onlar çocuk gözleri ile çocuk kalpleri ile adeta bambaşka bir dünyanın insanları.
Onlar, minicik avuçlarını yumruk yaptılar!
O yumruklarını kumdan yapılmış bir çuvala savurarak unuttular acılarını.
Kim bilebilir, belki de her yumrukla meydan okudular yaşadıkları depreme.
Depremin bıraktığı yaraları kabuk bağlasın diye.
Koşarak geldiler spor salonlarına belki.
Spor salonlarının sıcaklığına sığındılar.
Attıkları terlerle ısındılar.
Boksla hayata tutunmayı seçtiler minik sporcular.
Van İl Spor Müdürlüğü’nü ve Ayhan Öz’ü yürekten kutluyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder