Zeminlerimiz!

Teknik Direktörleri eleştirmeyi bırakalım: Pozitif Futbolu konuşalım.

Başkanları tartışmayı bırakalım: Kolektif Futbolu tartışalım.

Türkiye Futbol Federasyonu’nu konuşmayı bırakalım: Alt yapıları konuşalım.

Futbolcuları yazmayı bırakalım: Sahaları yazalım.

Hatta futbolu yorumlamayı bırakalım!

Şu zeminlerimize ve çimlerimize hep beraber bir göz atalım:

Spor Yazarı Arif Çetin  şöyle özetlemiş durumu:

Ligimizin beş büyükleri olarak kabul edilen takımlarımızın zeminlerine bakalım öncelikle. Bursaspor yine alkışı hak ediyor. Sezon sonrası zeminini yenilemeye alan şampiyon, kısa bir süre içerisinde futbolseverlerin önüne mükemmel bir zemin  sundu.  Bursa Atatürk Stadyumu’nun zemini neredeyse mükemmele yakın.

Ülkemizi Şampiyonlar Ligi’nde temsil eden Fenerbahçe’nin Şükrü Saraçoğlu Stadyumu ne durumda derseniz, geçtiğimiz yıl bu zemin yüzünden Fenerbahçe’nin birçok futbolcusu, uzun süreli sakatlıklarla boğuştu. Değişen hiç bir şey yok.

Yılların yorgunu Ali Sami Yen ise diğerlerine göre biraz daha iyi durumda.

Hadi Galatasaray’ı anlayabiliriz. Devre arasında Seyrantepe’ye taşınması muhtemel.

Peki İnönü’ye ne demeli! Beşiktaş’a yakışıyor mu? Milyon eurolar verip,   Guti ve Quaresma gibi dünya yıldızlarını getireceksin. Oynattığın zemine bak!

Trabzonspor, geçen yıllarda yaşanan “traktör” faciası sonrasında oyun alanını hala düzenleyemedi. İklim olarakda uygun olan Karadeniz’de Hüseyin Avni Aker’in zemini yeni sezonda bordo mavili ekibin en büyük avantajı olabilir.

Benim yorumuma gelince:

Anadolu’yu hiç sormayın!

Anadolu’da bir çok futbol sahası tarım yapmaya oldukça elverişli(!)

Futbolu hak getire!..

Arife Ünüvar, 2011